Özlem Ural, her ziyaretinden sonra yaptığı gibi kırsalda aldığı notları bizlerle paylaşarak gündemi değerlendirdi.   “Öncelikle bu programı organize eden İlçe Başkanımız Engin Lapanta ve tüm İlçe Yönetimine teşekkürlerimi sunarım. Osmanlar, Topuzlar ve Gökçeyazı Mahallelerimizde işsizlikten, pahalılıktan, denetimsizlikten, başıboşluktan dolayı kendilerini terk edilmiş hisseden insanımız tarafından hasretle karşılandık. Bizleri gördüklerinde hissettikleri yüzlerine, konuşmalarına, bakışlarına yansıyor. ‘BAKAN’ları çok ama görenleri yok. Dinleyenleri, duyanları, anlayanları yok. Maalesef ki bizlerinde elinde sihirli değneği yok. Şimdilik tek yapabildiğimiz onlara dokunmak, dertlerine ortak olmak, sorunlarını anlayabilmek. Bize icra makamını layık gördüklerinde ise gözlerinde solan umut ışıklarını yeniden canlandırmak olacaktır.   Bir çiftçinin öküzü’ne haciz geldiğini öğrenince, Bakanlar Kurulunu köylünün huzuruna taşıyan ve ‘Borçlu çiftçi ise, kendisinin ve ailesinin geçimi için sorunlu olan arazi, çift hayvanları, nakil vasıtaları, diğer teferruatı ve tarım aletleri haczedilemez’ hükmünü yasalaştıran, Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK’ün ölümünün üzerinden 83 yıl geçmiş ama uğruna hayatını adadığı milletine hala hizmet etmektedir.   Son günlerde ise mirasyedilerin kanunsuzlukları nedeniyle çiftçilere gelen haciz haberlerini okur ve duyar olduk. Sata sata bitiremedikleri Cumhuriyet değerlerinden sonra sıra, köylünün, çiftçinin malına, emeğine alın terine gelmiş gözüküyor. Daha önce bir köyümüzde genç bir arkadaşımızın, acı bir tebessümle ‘Böyle giderse şu gördüklerinizin hepsi iki seneye kalmaz intihar eder.’ Sözleri kulaklarımızdan geçerek vicdanımıza oturduğu günden beri uykularımız kaçıyor ama ‘SAYIN’ ‘BAKAN’ ise ‘Zarar eden çiftçimiz olmaması lazım’ gibi anlamsız kelimelerle kapatıyor gözlerini, mışıl mışıl. Ne diyelim uyusun da büyüsün bari…   Geçtiğimiz yıllarda hafızalarımıza kazınan, ’10 Kasım’da sap gibi ayakta durmaya gerek yok’ sözleri, her ne hikmetse bir gün önce turp gibi olup, ertesi gün yatak döşek! hastalanıp resmi törenlere katılmayanlar, ne zaman seçim yaklaşsa birden Atatürkçü oluyorlar. Yine seçimler yaklaşıyor olacak ki Atatürk’ü ağızlarından düşürmez oldular. Açılışlar yapılıyor. Ödünüzü kopardığımızı biliyoruz ama unutkanlıklar size yardım edemeyecek, biz sizin yerinize de hatırlarız. Siz meseleyi, mesele yapmamaya devam edin. Bizim meselemiz yıllardan beri liyakatsız ordularınızla işgal ettiğiniz bu topraklara, yeniden huzur, umut, refah, bolluk, bereket, yüzlerinden gülümsemelerini çaldığınız insanımıza da bir tebessüm olabilmek.” diyen Ural,   “Geçtiğimiz gün, Havran ilçemizde, uyuşturucu operasyonu sırasında çıkan çatışmada Şehit olan Polisimiz Abdulkadir Güngör’e Allah’tan Rahmet ve geride kalanlara ise sabırlar dilerim. 30 yaşında gencecik bir yaşam, bizler için bu dünyaya gözlerini yumdu. Biz bu çocukların haklarını ödeyebilmek için çocuklarımızı, gençlerimizi, geleceğimizi bu uyuşturucu belasından koruyabilmek için komisyonlarımızda çalışmalar yürütüyoruz. Bu tehlike hakkında emniyet güçlerinin sahada verdikleri mücadelenin yanında, ailelerimizi, çocuklarımızı, gençlerimizi bilinçlendirici sosyal sorumluluk çalışmaları da yapılması gerektiğini düşünüyoruz. Allah, emniyet mensuplarımızın ayağına taş değdirmesin, her zaman olduğu gibi bugün de yanlarında olduğumuzu ve üzerimize düşen her türlü görevi yapmaya da hazır olduğumuzu ifade etmekten onur duyuyoruz.” sözlerine son günlerde ülke gündemini meşgul eden uyuşturucu sorunu ile devam etti.   En son olarak her zaman olduğu gibi kırsal ziyaretlerinde vatandaşımızın kelimelerini yorumsuz olarak bizlerle paylaşan Ural, “Biz gelene kadar Allah’a emanet olun” diyerek açıklamasını tamamladı.   Ø  Bu köyde gençlerin 98’i işsiz Ø  İktisat mezunuyum, mesleğim kahvecilik Ø  Metalürji mezunuyum, çalışmıyorum. Yani işsizim … Ø  Ne etten, ne sütten, ne ektiğimizden kazanamıyoruz. Ø  Yetişemiyoruz. Maliyetler çok yüksek. Ø  Bizim derdimiz gübre, bizim derdimiz mazot, bizim derdimiz yem. Ø  Bu adamlara fırsat vermeyin, biz dikkat ediyoruz. Kocamanlar daha çok dikkat etsin. Ø  Abla bizim tek derdimiz var MAZOT, kamyon şoförüyüm ben.  Fiyatları neden kimse kontrol etmiyor, bir yerde 7,75 olan mazot, başka bir yerde 8,35. FİYAT FARKI NE ? Kimse denetlemiyor mu bu işi? Otobanlarda problem, 147 km yol gidiyorum 150 TL, yani kilometre başına 1 TL biniyor nakliyede. Eğer köprüyü kullanırsan 290 TL, vapurla geçersen 120 TL, köprü bütünüyle problem. Ucuzlat köprüyü herkes geçsin, bari geçecek araç sayısını tuttur. Hep mi vatandaştan çıkar sağlayacaksınız. Yandaş müteahhitlerin parasını çıkarmak zorundalar, köprü ucuzlarsa vapurlar kimin, onlar da yandaştır, onları zora sokmak istemezler. Lastikler de sorun, vazgeçtim abla tek derdimiz mazot değilmiş …